Bâğ-ı cihân harâb ger olsun, ger olmasun
Gönlüm benim kebâb ger olsun, ger olmasun
Seylâb-ı eşk yıktı binâ-yı vücûdumu
Divâne dil müzâb ger olsun ger olmasun
Devr-i felekte zulmet-i şeb oldu kısmetim
Âlemde afitâb ger olsun ger olmasun
Yoktur zaman-ı gamde bana tesliyet veren
Âlemde bir cenâb ger olsun ger olmasun
Ettim derûn-ı sinemi aşkına mey-gede
Mahmûrunum şarab ger olsun ger olmasun
Ya’kûb’a neşe veren reng ü bûy-ı Yûsuf’tur
Ey gonca-fem gül-âb ger olsun ger olmasun
Gerçi Ebû Ali’yem bilminem şifâ nedir,
Esad da kâm-yab ger olsun ger olmasun
