Ârızın şevkiyle gönlüm, gül, gibi handan olur.
Gözlerim gördükçe gözler, şâd iken giryan olur.
Dîde-i mestinde kâin şîve-i cerh u şifâ,
Hikmeti aynin görünce bû Ali hayran olur.
Atma zülfün yâyına, aklım perîşan eyleme!
Nâgihan elden çıkıp çöllerde sergerdân olur.
Î’di vaslında hilâli ebruvânın cilvesin
Mü’min ü kâfir görürse, şüphesiz kurban olur.
Gülşen-i vaslın gözet; kan dökme bunca gözlerim…
Âlemi berbâd eder; gittikçe bir tûfan olur…
Hasreti vaslında görmüş olduğum sevdâları.
Fâş edersem, âdetâ hayretli bir destân olur.
Âlemi kendin gibi yandırdı âhın Es’ad’â!
Öyle zannetmeki âteş derdine derman olur!
